*Gidiş...

içe zemheri dolduðunda
buz kesilir ayazýnda
salkým saçak donar dalda çiçek
soðukta yakar fena halde
bilirim
daðlanmýþ gibi olur yürek kýzgýn demirle
keser teni rüzgar
kanar sýzarak inceden ince
çizgileri belirir her yanýmýzda yýllarýn
damarlar dolanýr süratle gövdemizde
benzerliðinde soðuk yýlanýn

yaþ aldýkça gençliðimizden
durulur asi kanýmýz
sonra her birimiz bakmýþýz
yaþayan mumya olmuþuz
özgürüzdür esarete mahkumiyetin uhdesinde
aslýnda
isyanlarda yanmalardayýz

kim demiþ her derdin çaresi olduðunu
çeken bilir kederini
hele birde merhemi yoksa
kalmamýþsa çaresi
boþ dönmüþse uzanan elleri dost kapýsýndan
katmerlenir iç acýsý
kapkara bulutlar geçer de içinden
boþalamaz bir saðnak olup
taþarken öfke sellerce yüreðinden

saðýrlaþýr ateþe sürdüðü cezve
kahvesi köpüksüzdür
alamayýnca tadýný kýrk yýlýn
geçer ferah içmelerden
kýrýlmýþsa gönlü bir kez
deðmeyecek olana boyun eðmez
hiçbir þey söylemeden demeden tek kelime
veda bile etmez
alýr baþýný geçer her þeyden
çeker gider ardýna bile bakmaz ...

*kiraz çiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: