NOKTA

Belki sözler biter, kalemim yazmaz
Bir nokta olsa da, bitmeyen sensin.
Seven sevdiðine kolayca kýzmaz
Aldýðým nefese, yetmeyen sensin.

Gözyaþým sel olup ýslandýðýmda
Oturup, düþünüp uslandýðýmda
Omzuna sevgiyle yaslandýðýmda
Darda býrakýpta, gitmeyen sensin.

Ne zaman teklersem elimden tutup
Derdimi dert bilip omzuna atýp
Zehiri bal diye aþýna katýp
Yan gelip keyfince, yatmayan sensin.

Sýkýntýyý görüp kaçanlar varken
Öyle yükseklerden uçanlar varken
Sýrrýný herkese açanlar varken
Beni yaban ele, atmayan sensin.

Þöyle dolu dolu gülemedimse
Aþkýnýn gücünü bilemedimse
Söz verdiðim halde gelemedimse
Kaþýn bir kez bile, çatmayan sensin.

Leylayým söz verdim, hepsinde durdum
Seninle þenlendi hep yuvam yurdum
Ben ki her bir düþü birlikte kurdum
Ömrümün ufkunda batmayan sensin.

Leyla Ýnan
(Ýstanbul - 10.08.2021 - 01.06)

Þiirime içten yorumuyla can veren CANISIM DR. SEMRA GÜVENÇ’ e candan teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın: