4 Manzara 4 Mana....
4 MANZARA 4 MANA.
Kasýmpaþa 1870ler,
Ýnkýlâp olmaya deðin,
Þimdilik baþlar Fesli,
Fýrtýna öncesi sessizlik,
Resim gibi hayat siyah beyaz,
Kim bilir þimdi hangi Âlemdeler,
Ey züppeler beðenmediðiniz
Bunlar iþte sizin Dedeleriniz,
Mülteci veya yabancý deðilseniz,
Evvel zaman Ýstanbul kentinde ,
Raylardan Zaman gibi akardý,
Tren denirdi,inekleri delirtirdi,
Sirkeci halkalý arasý gelip giderdi,
Görünce resmini dertlendim,
Çocukluðumun hasreti özlemi,
Þimdiler de yolculuk bir baþka ,
Ben gibi sureti ve huyu deðiþmiþ,
Sarayburnu’ndayým demli çay keyfi’ndeyim,
Deniz kokusunu ciðerime dolduruyorum,
Bir baþka düþüncelere alemlere dalýyorum,
Su altý dalgýçlarýn derinlere daldýðý gibiyim,
Ey Ýstanbul ne oldu sana diye azaplanýyorum,
Minareleri öylesin de dik duruyorlar ki,
Kendi halimden baktýkça utanýyorum,
Havasý öyle kuvvetli ve sert esiyor ki,
Rüzgârýndan yüzüme þamar yiyorum,
Gemisinde yolculuk çay simit keyfi,
Bir baþka deryaydý, güzeldi deðilmi?
Rýhtýmýnda ekmek arasý balýk yemesi,
Eminönüne gelipte tatmayan kaldý mý ki,
Dört manzara Dört mana,
Gördüm üzüldüm yan yana,
Erkek adam hiç aðlamaz ya,
Bende çýlgýnlar gibi yazýyorum,
Resimler eskilerden Nostalji,
Kimler kaldýki çoðu Rahmetli,
Ýstanbul ise bir baþka güzeldi,
Belki de bizler daha gençtik,
Öyle görmüþ ve öyle sevmiþtik,
Þimdi kalabalýk, adýmlar sayýmlýk,
Kalmadý deðil mi dostlar Adamlýk,
Beþ kuruþa satýlan tahta kürdanlýk,
Çaydanlýk fiyatýna tam dolandýrýcýlýk,
Olmaz deðil mi böyle hainlik,
Nereden geldiyse böyle insanlýk,
Edep bilmez saygý bilmez,
Kelam etmez selam vermez,
Göç edildi, gecekondu denildi,
Talaný kendine haram bilmedi,
Arabesk dinlendi, eþitlik denildi,
Ýstanbul sanki bakirdi, misali tecavüz edildi,
Eski Manzaralarý görünce öfkelendim,
Biraz durdum sakinleþtim demlendim,
Neden mi? Burada doðdum büyüdüm,
Dedim bakiyemi koyunca önüme,
Sanýrým ben çok keriz’lendim,
Öyle ya dün daha yeni gelenler,
Bugün Ýstanbul’umu ele geçirmiþler,
Birde bizlere kabadaydýk yaparlar,
Daðdan gelmiþler adam sayýlmýþlar,
Havalar cakalar sanki mafya babasýlar,
Neyse dostlarým benden bu kadar,
Artýk ömrümün son Baharý’ndayým,
Bir gün gelir bende nostalji olacaðým
Tufandan kalmýþsa benden bir hoþ seda,
Baðýþlanmýþ Affedilmiþsem eðer,
Yattýðým yerde çok mutlu kalacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.