SANDALIMIN HİKÂYESİ

SANDALIMIN HÝKÂYESÝ

Býraktým kendimi sandala ve ben okyanuslardayým,
Ardýma dönüp, dönüp bakýyorum,
Ne yolun baþýnda nede yolun sonundayým,
Vazmý geçsem artýk, ben muallaktayým,

Hangi yöne gitsem, kürek’siz !

Görünmüyor artýk daðlýklar,kayalýklar,
Üzerime giyinmiþ sanki karanlýklar,
Baþým dönüyor sandým,
Sandalýma nasýl düþmüþ bu yýldýzlar !

Ben hangi yöne gitsem, çaresiz !

Gökyüzünde tek süzülen deðilmiþ sadece kuþlar,
Ýþte bak !  nasýl da uçuyor balýklar ,
Aklým hayellere dalmýþ,
Ters dönmüþ, yeryüzünde yaþayanlar,

Hangi yöne gideyim dertsiz, kedersiz,
Güneþe bakýyorum doðacak bir gün bensiz,
Ben nerdeyim? fýrtýnalar, rüzgarlar !
Neden bu sesim, geceden bile sessiz,

Ben hangi yöne gideyim çaresiz !

Zaten sandalým çatlak,
Bu gözlerim ise yaðmurdan da ýslak ?
Þu Bulutlar taþýrmý beni !
Gökkuþaðýný belime baðlasak,

Ben hayellerle yüzemiyorum,
Solungaçlarým yok ki benim,
Gözlerim lensini takmýþ gecenin rengine,
Artýk heryer dönmüþ karanlýk bir zifire,
Oysa ki,
Ben en son ellerimi açmýþtým,
Balýklar duama amin desinler diye..!
Sahi , Hayellere dalýp boðulmayan var mý..!

#dusuneninsanerckose


























Sosyal Medyada Paylaşın: