TUT ELLERİMDEN

Ey sevgili, ey teni kardan yumuþak
güneþten sýcak!
Ey yaprak naifliðinde olan sevgili!
Aklýma her geldiðinde bana seni hatýrlatan seni senden baþkasýyla düþünemeyen ben.
Sevgili;
Sana dokunmak kalbimin teklemesine sebep oluyor,
Karanlýktasýn görüyorum aydan daha parlak þakaklarýný.
Çiçekler kokuyor etrafýmda,
Sen kokuyorsun çok uzakta,
Senin kokun bastýrýyor tüm güzel kokularý,
Yürüdüðün yollar sen kokuyor,
Yaðmur sen kokuyor.
Hasretliðimde yani her anýmda her gözümü kapadýðýmda ve açtýðýmda sadece senin yüzün var.
Hayalimde, zuhurumda,
Kuþlar uçuþuyor sanki yüreðimde, aklýma sen her geldiðinde,
Kelebekler kelebekler kanat çýrpýyor.
Ve rüzgarlar saçýmý okþuyor, sen bana her baktýðýnda.
Dokun bana ey sevgili kaçak, gizbe odalarda,
Gözlerin saadetim oluyor sana her baktýðýmda.
Ve kayboluyorum, düþüyorum uçurumun kenarýndan, direnmiyorum korkmuyorum,
Düþmekten yada kaybolmaktan.
Ölecekmiþim gibi oluyorum ama yeniden yaþýyorum elin elime her deðdiðinde.
Kayboluyorum yolumu unutuyorum sonra sonra buluyorum kendimi hep senin yanýnda.
Dudaklarýn Merhamet çukuruna açýlan kapý,
Çýkan her bir söz lal ediyor.
Çýðlýklarým sen oluyorsun, suskunluðum sen
Yýldýzýmsýn, yön bulduran,
Çýrpýnýþlarýmýn dinginliðinin adresi,
Tekrar kurtar beni tut ellerimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: