SEVDALIYIM...

Müthiþ duygulu þiirler tuþ eder beni
Hislerim gök kuþaðýna bürünür
Yanaklarýma sürgün yaþlar
Ýnerken usul usul
Duygular isyan eser alabildiðine
Alýp götürür beni uzaklarýn koynuna..

Yürek sessiz sessiz alevleniyor aþka
...Ve unutturuyor geçmiþin ihanetlerini
Ýçimde ferâh deryasý coþar
Cemreler ardý ardýna düþer nevruzuma
Bir çiçek fýþkýrýr gönül bahçemden
Fýrat’ýn sularý yaðmur olup yaðar sineme
Mavi bir gül büyür avuçlarýmda...

Unutulmuþ bahar mevsimim güzleþirken
Masal aþklarýn en ihtiþamý
Demir atar gönül otaðýma
Her mevsim renk renk canlanýr
Kara bahtýmýn baðrýndan
Geceleri mavi mavi
Kalp atýþlarý aþka tutuklanýr
Yeniden sürgün verir
Solmuþ kalp çiçeðim
En koyu mavisinden, morundan dirilir sevdaya...

Bu sefer
Efkara deðil
Keyfimle esen nazlý rüzgarýn þerefine içerim
Sarhoþum
Divaneyim
Deliyim
Kim ne derse desin
Sevdalýyým...

Zafer Direniþ
...

Kuþadasý

Sosyal Medyada Paylaşın: