MANAVGAT ORMAN YANGINI

Acý bir haber daha duydu, kulaklarým.
Bu haberle kupkuru oldu dudaklarým.

Yangýn sanki ormana deðil ,bana düþtü.
Sanma ki sana deðil de ,yabana düþtü.

Nice börtü böcekle beraber can verdik.
Belki can deðil hayattan heyecan verdik.

Senin ,benim kýsaca herkesindir orman.
Ormanlarla gelir,göze fer,dize derman.

Sebebi neyse, yangýnlar artýk bitmeli .
Aðaçlar nefes vermeli,kuþlar ötmeli.

Her yetkili çeþit çeþit sebepler açýklar,
Bitmez yangýn,bitmedikçe aklý kaçýklar.

Dal kesenin baþýný keserim fermaný,
Fatih’ten bu yana korudu hep ormaný.

Hep yaþarken orman köylüsü vatanýmda.
Fotosentez enerji olurdu kanýmda.

Þimdi ne oldu,sorarým ne oldu bize.
Ecdada bakýp da gelelim kendimize.

Ne üç beþ dönüm için ormaný yakalým.
Ne de orman yakanlara seyre bakalým.

Ne verelim küçük bir çýkara avanta.
Ne de kurulsun ormanýmýza lokanta.

Ey yüce milletim,muhtaçsak dermana biz.
Hep sahip çýkalým canýmýz ormana biz.


Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın: