SİTEM
SÝTEM
Gül dalýna tutunmuþ, yaprak gibiyim.
Bülbül güle konar, yapraða deðmez.
Herkesin sevdiði gelir, uzaktan,
Yýllardýr beklerim, benimki gelmez.
Kurumuþ topraðým, çorak gibiyim.
Ne eksen büyümez, hiç ürün vermez.
Herkesin ektiði, yeþerir büyür,
Benim topraðýmda, umut yeþermez.
Unutma senin de, dallarýn kurur.
Dökülür yapraðýn, yerde sürünür.
Mazlumun ahýný, soran bulunur.
Hesabý verecek, dermanýn olmaz.
Aldýn ahýmý, hiç yüzün gülmez
Ahýmý aldýðýný, hiç kimse bilmez.
Suçsuzum bilirsin, günahým olmaz.
Öldüðünde bil ki, seni; o toprak almaz.
Uzadýkça uzadý, bu gece sözüm.
Ateþim sönse de, ben etkin közüm.
Ýnsanlýkla yoðruldu, benliðim özüm.
Mezarda yatacak topraðýn olmaz.
Tahir TARAKCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.