Bir çocuk görüyorum deniz kenarýna oturmuþ, ufka bakýyor. Kim bilir çocuk aklýndan neler, neler geçiyor? Martýlarla konuþuyor belki de bizim yaptýðýmýz, kötülükler için özür diliyor. Bir çocuk görüyorum deniz kenerýna oturmuþ, bir þeyler anlatýyor dalgalara. Gidip de dönmeyen babasýndan haber bekliyor. Bir çocuk görüyorum deniz kenarýnda, Umutla ufka bakan. Balýkçý Hasan’ýn oðlu, küçük Hasan Aðlýyor babasýna.
03-06-2006-Cumartesi Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.