Terk etti baðý baðban, suskun iken bülbüller, Gülistan ýzdýrapsa , solar gül yavaþ-yavaþ. Bülbülün nidasýyla, kavrulup sustu diller, Saz bilmeyen mýzrapsa, çalar tel yavaþ-yavaþ.
Terennüm yok olduysa, hû desin bütün dîl’ler, Hû ile baþlar meclis, çözülsün çetin dîl’ler, Gördüm çölde Habibi, susuz iken gönüller, Gördüðüm ol serapsa, siler yel yavaþ-yavaþ.
Habipten aldým emri, hem-i hendek-uhudum, Cenkte verdiðim her can, Rabbim ile ahidim, Aðlarken bütün canlar, bil ki küsmez þehidim, Emri veren ol Rab’sa, güler kul yavaþ-yavaþ.
Emir- emir üstüne, söz bilmez söz söyleyen, Okçuysa ben-i adem, ok-suz yay-ý yaylayan, Terk-i mevzi Uhud’sa, ben isem terk eyleyen, Vicdan-ý nefs harapsa, eler tül yavaþ-yavaþ.