YALNIZ'aştım

Derdimi tasamý aldým yanýma,
Topladým koydum eski bir bavula,
Kaçtým gidebildiðim yerin en uzaðýna,
Yokuþlu yollarý Yalnýz ‘ aþtým.

Vardým bir han kapýsýna,
Acýlarýmý döktüm serdim önüme,
Ekmeðimi bölüþtüm kederlerimle,
Yetmedi; sofradan doymadan kalktým.

Yumdum gözümü bir ay ýþýðýnda,
Gece dünden karanlýk deðmeyin yaralarýma
Nasýl olduðunu bende anlamadým ama
Dikenli yollarý Yalnýz’aþtým

Aðladým günlerce, haftalarca,
yaðmur oldu gözyaþlarým karýþtý topraða
Sel oldum taþtým, en derin kuyuya
Karanlýk yollarý Yalnýz’aþtým

Sormayýn bana ne iyiyim ne de kötü
Sergüzeþtim yollara düþtüm
Bazen kayboldum bazen belirdim
Anladým ki ben sensizlikte delirdim.
_____________________________

Sosyal Medyada Paylaşın: