Nisan yaðmurlarý düþtü gözlerime, Delinmiþ kirpiklerim gök yüzü gibi Saðanaklar yanaklarýmda sevgili Dudaklarýmdan aþaðý nehirler akýyor, Denize varamadan kuruyan. Bir hasret sarmalýndayým Arnavut kaldýrýmlý sokaklarda çýkýþ arýyorum. Özlemleri tarak yaptým sevgili Düþlerimde, saçlarýný tarýyorum.
Bizim vuslatýmýz Betonlar arasýnda var olma savaþý veren, Yeþil kadar zor. Mevsimi kýþ Yollarý karlý Gerçeðin gölgesinde, Prangalý hayallerimiz. Mil çekilmiþtir tutkularýmýzýn gözlerine Bu yüzden Göremez, duyamayýz Ama yürekten hissederiz birbirimizi Bu yüzden sadece tuallerdedir seviþmelerimiz.
Sen ve ben ! Bir çift taklacý güvercin Sahiplerimiz de Kafeslerimizde farklý Olsun; Gerçeðimizde býraktýðýmýz özgürlüðü, Yaþatalým düþlerimizde Susma ! Yalvarýrým susma Susmak, sana iyi geliyor biliyorum. Ama ben; Sen sustukça ölüyorum.
Ozan Ali AYDIN Sosyal Medyada Paylaşın:
YİTİK AŞKLAR MEZARLIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.