elimi sallayýnca biten hayatý var cüce sen sus konuþurken konuþurken tahtalarý eksik merdivene dikkat et düþme düþersen kahkaha
aðladý baþýný ve gövdesini sývazlayarak ulu emre itaatsizlik etmek olmaz üzüldü kendi kederine ve geçmiþine un ufak olmuþ saltanatýný salladý ne çýkarsa bahtýmýn geliþine
yok mu bir basamak daha yok burasý boþluk þarkýsýnýn içi sevincini toplayýp biriktir demedik mi söylemedi mi kimse sana çýktýkça azalacak ömrüne baksana
kelimeler çoðalýyordu gölgelerimizi göstererek geçiyorduk kendimize bizi bize gösterecek bir þey yok mu hani batýnca sýzlayan yanýnca avazý çýktýðý kadar baðýran bizi bize gösterecek bir þey yok mu
eski aþklarýný sallayýp durdu bulutlar uyanýn uykunuzdan açýn pencerelerinizi bakýn karanlýk sandýðýnýz ufkun dibinde sonsuza bükülen zamana akýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.