Eylül’e bir kaç adým kala Suskun fay hatlarý devreye girer Güz rüzgarlarý eser yüreðinde Nedense Eylül’ler hep acý verir Dertler yeniden depreþir Gönülde yangýnlar baþlar Ömür son basamaðýna týrmanýrken Yapraklar sarýya durur yavaþ yavaþ...
En azýlý acýlar gecelere yayýlýr Elinde kýrmýzýlý kadehin Suskun dilinde özlem türküler Sabahlar olmaz Gözlerin yolarda kalýr gelecek yâre Boþluða buðulu gözlerle bakýþlarýn donar Camda gül cemali cansýz güler...