Aradım.
Aradým en samimi þiirlerde.
Aradým Ben seni rastlantýlarda.
Dökülmüþ duvarlarda saçaklarda.
Miski amber çiçeklerde güllerde.
Bir çok bayýrlarda yüksek daðlarda.
Aradým Ben seni gök mavisinde.
Masmavi denizlerde.
Yelken açmýþ gemilerde.
Parsellenmiþ yer yüzünde.
Bir çok milletler memleketler.
Gezdim gördüm........
Ekmeyimi sevgimi böldüm.
Nereden Baksam...
Hep o masum kuþlarla.
Meþkul çocukluðum...
Dün gibi..
Aklýmda sakladýðým uçurtmalarým.
Aradým Ben seni bir tek cümlede.
Emeklerin bereketlerin seyrinde.
Hayran kaldýðým..
Bir çok karîncalar gördüm.
Oturdum seyrinde kaldým Ben beni.
Aradým arýnýn böceyin kanadýnda.
Tükenmiþliyimin rüzgalarýnda.
Nereye gitsem hep o çocukluðum.
Portakalýn kabuðunda kurdeleleri kokladým.
Elmanýn kabuðunda kesildim.
Güllerin dalýndaki dikenine.
Gül kýrmýzýsý elimin kaný bulaþtý.
Gördüm bir birini ezenleri kýranlarý yarýþanlarý.
Yine ezik yürekli çocukluðumu görüyorum.
Dökülen bütün yapraklarý topladým.
Sayarsam eksik kalýrým.
Artýk hiç bir þeyi saymýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.