MARTILAR ÖKSÜZ

Yaðmalanmýþ, talan edilmiþ yýllar,
Hasretin baðdaþ kurmuþ yüreðime.
Aðýtlar hep bizim için avaz avaz.
Martýlar öksüz, deniz ýpýssýz,
Çiçeklerin boynu bükük.
Caddelerde in cin top oynuyor.
Baksana gün aðarýyor,
Bir cümleye binlerce hüzün sýðýyor.
Hayalleri daðýtýyor esen hýrçýn fýrtýnalar.
Sonra bir saðanak kopuyor delicesine.
Ýçimin çorak topraklarý düðün bayram ediyor.
Kazýlan sahipsiz mezarlar,
Dört gözle misafirini bekliyor …
Ýnsanýn deðerini; uzak durduklarý ile
Yakýn olduklarý belirliyor.
Neyin sevdasýndaysak iþte biz oyuz …
Zamanýn nasýl geçtiðini anlamazken,
Bir de bakarsýn ömrün tükenip gitmiþ.
Her giden yüreðini bölüp söküp gitmiþ,
Bir müsvedde olmuþ kalbin.
Enkaza dönmüþsün þimdi.
Gözlerin fersiz,
Dizlerin dermansýz,
Aklýnda kasýrgalar,
Yüreðinde faili meçhul acýlar.
Þefkatten uzak dalkavukça teselliler.

Sen de git istersen, ama önce
Hayatýn tüm renklerini söküp al at,
Sevdayý, aþký hunharca boðazla.
Ateþe ver ne varsa güzelliklerden yana.
Gözüne hiç bir þey görünmeden,
Çiçekleri ez, kuþlarý öldür,
Kimsenin gözünün yaþýna bakmadan;
Herkesin kedisine pis, köpeðine hoþt de.
Çocuklarý sebepsiz yere aðlat.
Naralar at.
Kalbimi göz göz kanat.
Kýr dök, yýrt at geçmiþe dair her ne varsa,
Anýlarý kurþuna diz, kalmasýn hiç bir izi.
Müebbet yalnýzlýða mahkum et beni,
Kuþ uçmaz kervan geçmez diyarlara,
Sürgün et düþlerimi ...
Bir çýrpýda gözden çýkar,
Sebil et gözyaþlarýmý hiç pahasýna.
Baharken hazana dönsün,
Bir vahayken çöle dönsün ruhum,
Alev alev yansýn cehennem misali.
Sonra sen, hiçbir þey olmamýþçasýna,
Karþýma geç,
Gözden düþür,
Gönülden çýkar
Gözlerinle yercesine,
Maðrurca kahkahayla gül,
Pervasýzca uzaklara yelken aç bakalým.

Orhan ÞENTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: