YOKLUĞUN

Ey karanlýklara yoldaþ
Gecenin gizemine gizlenen
Asýrlarýn þahidi yýldýzlar
Atam oðuzdan kalma bir sevda bu
Yokluðun kurþun yarasý
Yokluðun açlýk sevgili
Yokluðun sancý çekiþi.
Ey yar dediðim....
Bakýnca yýldýzlara yinede diyorum
Bu karanlýk onu örtmeye yetermi
Bu gökyüzü onu gizlemeye
Bütün tehlikelerden uzak tutmaya
Kötülüklerden korumaya yetermi
Yinede diyorum...
Vakitsiz zamanlar yolcusu
Üþüyormusun....
Yorgunmusun....
Uykuya hasretmisin
Düþünmeden edemiyorum
Yokluðunu özlüyorum
Varlýðýný özlüyorum
Samanyoluna uzatýyorum ellerimi
Sana tutunuyorum
Gülüþüne takýlýyor gözlerim
Kalbimde derin yara oluþunu
Dilimde yine duaya dönüþünü
Tek baþýma yaþýyorum..

NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: