Cevap verdim. “Aþktýr adý, soyadý sevgi, lakabý þefkat ve ben ona en çok kýsýk göz diyorum”
Sordular seni bana… “Bu adamý neden bu kadar seviyorsun?”
Cevap verdim. “Þimdi ben size onu nasýl tarif edeyim? Saman yolunu biliyor musunuz? Ýþte o kadar aydýnlatýyor yüreðimi, gece olunca dolun ayda önünü görmek kolaydýr hani, karanlýðýmda bir dolun ay! Sabahýma güneþ, haneme huzur gibi doðar. Hiç usanmam onu aramaktan, öfkem boyumu aþtýðýnda bile sesini duymam kâfidir. Hemen sakinleþir onu kaldýðým yerden sevmeye devam ederim. Ben onu sesi için severim, gülüþü, nazý için severim, elimi tutuþu, dudaðýmý öpüþü için severim. Ben onu boynundaki kokusu, saçýndaki dokusu için severim. Ben onu onun sevdiði her þey için severim. Yokluðuma varlýk olduðu için, eksikliðimi tamamladýðý için, düþtüðümde beni kaldýrdýðý için ve anlatamadýðým pek çok þey için severim onu…”
Sordular seni bana… “Peki ya bir gün giderse? Ne yaparsýn?” Cevap vermekte zorlandým. Ama yine de cevapladým…
“Hiçbir þey yapamam. Onu tanýmadan önceki hiçliðime gayesizliðime geri döner, bir köþede ölümü beklerim ve artýk kimseyi sevemem.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZLEM/MAVİMSİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.