VURDUM SÖZÜ ZİNCİRE
Dilin geçsin karýþý o þom aðzýn köpürsün,
Seni seveni küçült çek düþtüðün çukura…
Saç etrafa pisliði annen baban süpürsün,
Kýskançlýk dumur etmiþ tersten girdin parkura…
Kulak saðýr aðzýna uydurma huyun yoktu,
Hangi cin çarptý seni güzel huylarýn çoktu,
Dedikoduyu bilmez yalana karnýn toktu,
Nasýl baþladý bilmem kazan lokur lokura…
Dün ki sümüklü çocuk neden þaþýrttý seni,
Gece gündüz çalýþtý emek çizdi deseni,
Sevgi saygý oldular görmez oldun eseni,
Sen seni huysuz ettin yakýþýr mý vakura…
Aradýn buldun hemen bin bir tane bahane,
Daha iki gün önce her þey güzel þahane,
Nice çileler çekti hak etmiyor bu hane,
Duyduklarým þaþýrttý ne diyeyim okura…
Cantekin der; amacým koca aðýr taþlardý,
Sözü zincire vurdum gözden akan yaþlardý,
Kaya sonradan gelir þiir taþla baþlardý,
Vicdan ciðer yüreðim baþladý sessiz kura…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.