Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!..

Gözlerindeki o ýþýk hüzmeleriyle tutuldum,
Ýçime sýký sýký sarýlýyken, neden unutuldum,
Güneþinde kavruldum, denizinde yutuldum,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Aþk taþýnamaz yük oldu, kalmasýn sýrtýmýzda,
Her yerde, gizlide, köþede, tüm yaþamýmýzda,
Mesafeler miras kaldý, bir þey yok ardýmýzda,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Görmelisiniz yüreðimi, aþký didik didik etmiþ,
Yetim - öksüz duruþumla, ona hep sabretmiþ,
Yaþamaya kýmýldanmadan, nasýl kaybetmiþ,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Gitti mi dikine gider, gördüklerim hep inadý,
Bildiðim tek hüneri, yolduðu aþkýn kanadý,
Gün be gün yüreðime, türlü þeyleri yamadý,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Döne döne kaybolup gidiyorum hasretliðinde,
Akar sular gibi özlem dolu, hüznümün içinde,
Yalnýzlýðým ben de ne arar! Yoktu bu seçimde,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Dürüldü umutlarým, gitti türlü gam seferine,
Gönlü cana susamýþ, benzetti, savaþ neferine,
Mahþer gibi her yaným, oturmadý yerli yerine,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Kederlerimi içerim ben, hüznümün çeþmesinde,
Hislerim içerimde yücelip, baðrýmý deþmesinde,
Kurdu kemirir baðrý, gönül yapraðý biçmesinde,
Hüznüm, sonbaharýn sarý yapraðý biçiminde!..

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
Sosyal Medyada Paylaşın: