Velhasýl ! Neresinden tutsak, eskimiþ bir þarkýydý aþk. Bozuk bir plakta, tozlu naðmeler gibi. Israrla onarýp yeniden dinlemek istedik ve her defasýnda naðmelerin ahengine ulaþacakken kesiliyordu yüreðe hoþ gelen o týný...
Bizim hikayemiz yýllar boyu böyle sürüp gitti Ne ben senin beni býrakýp gideceðine inandým Ne de sen benim seni sevebileceðime..
Böyleydi iþte! Buzda ýsýnmak gibi bir þeydi, Güneþte serinlemek...
Bi yanýmýz umutlara açýlan pencereden yýldýzlarý izlemekle kocarken Diðer yanýmýz karanlýðýn baðrýnda bize ait olmayan,kurmaca bir hayata hapsolup kaldý
Biz böyleydik iþte. Aþka uzanan ellerimizi ayrýlýkla kirlettik, Bedenlerimizi çürümüþ gecelerde ve yüreðimizi karanlýk dantel piþmanlýklarda...
Buzda ýsýnmaya, güneþte serinlemeye, bozuk bir plaktan þarkýmýzý dinlemeye çalýþtýk Üç harfe indirgenmiþ o büyülü sözcüðü Sonsuz kelimelerle yaþadýk. Biz yanlýþ bir zamanlamada En hakikatli olanýyla sevdik Sosyal Medyada Paylaşın:
jila Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.