KALBİM
Ah pek çilekeþ kalbim benim!
Doðduðum o andan bu yana,
Olmadý yüzüme gülenim,
Bundan tamdýr güvenim sana.
Bunca yýldýr hiç yorulmadýn,
Ben dahi kýrdým darýlmadýn,
Hiç intikama sarýlmadýn,
Ýyi kalbim can kattýn cana.
Kalbim,hep ben oldum sana yük!
Vay,kim demiþ sana en küçük!
Vücut ülkesinde en büyük
Sensin,inanmazsan sor kana.
Ey kalbim,kýrýðýna raðmen!
Çalýþtýn dinlenmeden bir an.
Sayende dendi bana insan,
Koymam seni taþla yanyana.
Yere ve göklere ey kalbim!
Sýðmayýp da sana sýðan kim?
Bu mucizeye yüce Rabbim
“Kalp”dedi,yeter anlayana.
Ok attý sana kimi alçak,
Kimi sapladý kara býçak,
Açtýn yine herkese kucak,
Hamdolsun seni yaratana.
Ey bu yer ve göklerin Rabbi!
Güneþ ve ay þahit olsun ki,
Senin evin olan bu kalbi,
Satmayacaðým kör þeytana.
Ettim sana bunca eziyet,
Af,senin için bir meziyet.
Adýma hürmet, beni affet!
Zirâ adým Küçük Muhammet,
Ey kalbim býrakma mizana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.