Ne tuhaf
Eve
sanýrým bilmem kaçýncý kez düþüyorum bu yola
Üstelik iklimi yerelleþmiþ orman yangýnlarýna ve sellere kurban olmuþ
bir memleket manzarasý karþýlýyor dört bir yanda beni.
Þiirin, yazýnýn ve edebiyatýn
hatta sanatýn sade ve sadece aþký, sevgiyi, pastoral doða manzaralarýný
anlattýðýna anlatmasý gerektiðine inanan
hisli çocuklar birikmiþ kasabada
Acayip hisliler üç günlük aþk için ölürken asýrlýk aðrýlar için gýklarý çýkmýyor
Birbirine Mona Rozalar fýrlatýyor þehrin lirik þairleri
Ah Annabel Lee Edgar’ýn en can alýcý þiirisin
ve kamelyalý kadýný okurken içinde salt aþk olduðuna inanýyor çok romantik arkadaþlar
Yanýtlanmamýþ ve hatta yanýtlanamayacak bir soru sorayým o zaman Eve
Zola yapýþsaydý güçlünün eteklerine
Dreyfusu kim kurtaracaktý ipten
Boþ ver
yapýþan yapýþsýn ipek kaftanlara ve öpsünler þaibeli elleri
Baþ kaldýrýþ iyidir
hele haklý ise daha bir iyi
Konumuz bu deðil aslýnda
abartmýþ olabilirim hak yemeyelim terör örgütlerinin fantastik kurallarý çerçevesinde sokaða
çýkabilirsiniz
hatta okuyabilir
belki memur bile olabilirsiniz
yüzlerce yýllýk heykeller top atýþýna tutulup yýkýlýrken alkýþ tutabilirsiniz
siz kadýnlar
konumuz bu da deðildi
tüm deðillemelerimi yazmaya kalkacaðým ve þiir bitecek biliyorum
susuyordum önceden
sonra susadým aðzýna
düþledim
diþledim
parçaladým
çoðaldý sesin
Utanmýyorum ne þiirden ne özürden kaliteli olmayabilirim ama sinsi deðilim
Ellerimde gökyüzü falan yok
dili geçmiþimin kimsesi yoktu sen vardýn daha çok
Utanmadan yanan ormanlarýn mevsimi boyadýðý gri aklýmý aldý
güler yüzlü tüm þeytanlarý kentin
terzilere doluþtu kefen dikiyorlardý zamana
Sabi deðilim
sakalý uzun yada kýsa tüm sübyancýlara raðmen
dalýna su yürümemiþ çocuklarýn haklarý için sesim çýkýyorsa
boynu devrilsin bazý þeylerin
Özür dilerim konudan yine saptým ve bana kýzacaksýn
seni söylemek güzel
þey evet
Ama seni söylerken þehirleri , devletleri, dilleri, dinleri ve renkleriyle
bunca çirkin insanoðluna laf sokmak baþka bir güzel
Senin aðzýn safi orman
ve ellerin güvercin
yakýlmamýþ birkaç parça þiiri toplayýp üzerime giydim
gökleri þen ettin
tüm vitrinlerin önünde durup bayramlýk bakar gibi baktým yüzüne
kusursuz elma yoktu
olsaydý zaten kimse yerinden kovulmazdý.
Kamburluðuma su ekledim suya tuz Eve
tutmuyor bedenim söz
tutsa dilim .
Uðulduyordu o vakit gök
kuþaðýný sen alýp kaçtýn
aç yüzünü
yüzün safi tuz
deliyim
Ah o vaat edilmiþ cennetin sessiz nehri
her yaným tuz
her yaným su
neyi sökerse söksün insan etinden
sökemiyor
aðzýnda sevilmiþ günleri yerinden..
Ben kuyudan beslenen yorgun ve inatçý bir tekilliðim
sen bunca sessizliðime dayanýp üzerimi örten çoðulluksun ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.