HATIRALAR

Ne güzel günlerdi, deðil mi?
Seninle ayný mýsralarda buluþmak.
Bir kitabýn sayfasýný okurken,
Bir aðacýn gölgesinde konuþmak.
Bir aðýzdan ayný þarkýyý okumak...

Ne özel günlerdi, deðil mi?
Bir çýnar aðacýn gölgesinde oturup,
Bir semaverin içinde fokurdamak,
Yüreðimizi dökmek için konuþmak...

Ne mutlu anýlardý, deðil mi?
Kýrlara çýktýðýmýzda topladýðýmýz çiçekler,
Bahçemizde uçuþan kelebekler,
Yeþillikler içinde gezen böcekler,
Hepsinin üstünde dolaþan,
O, kocaman mavi mavi bulutlar,
Ve etrafýný çepeçevre saran umutlarýmýz,
Var...

Bu günde doldu yüreðim.
Sensizliðe alýþmak çok zor meleðim.
Çok uzaklarda da olsak,
Her an yaþýyorum seni bedenini ve yüreðini.
Geçecek biliyorum bugünlerde geçecek.
Ömrümüz yeniden, yeniden yeþerecek...

Yüreðim bir bahar topraðý gibi,
Onu her kardýðýnda canlandým.
Kabuðumda sen, yüreðimde sen,
Her anýmda aklýmda sen.
Dilerim bugünde, rüyada olsa,
Biraz olsun görebilsem... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın: