Öyle bir sýnýr ki bu sýnýr,
Bilmeyeni nar kuyusuna düþürür,
Öyle bir sevgi ki bu sevgi,
Ýsa’yý AS Hâþâ oðul diye taptýrýr,
Hüküm sadece Allah’ýndýr derler,
Þefaat sanki gökten yaðýyor da,
Ýçimizdeki beyinsizler,
Önüne gelene daðýtýrlar,
Sevmek sevilmek elbet fýtrat’da,
Ölçüsüz ve Kitapsýz olursa,
Meydan okumak olur ALLAH’A
Her þey apaçýk Kur-an’da,
Allah için seven ise,
Bir baþka Âleme daldýrýr,
Bir baþka mey içtirir,
Ýþte orada huzuru buldurur,
Haddini bilmeli insan,
Duracaðý yeri de,
Seveceði kiþiye de.
Sevgi helak’e götürmemeli,
Sevileni’de seveni’de.
Sadece ve sadece,
Onun rýzasýný gözetmeli,
Halim olan Rahmaný sevmeli.
Önce içindeki putlarý devirmeli,
Kimleri en baþta seveceðini bilmeli,
Dünya ve içindekiler,
Seni Allah’tan uzaklaþtýrmýþsa
Yontulmuþ put nefsindir,
Benim kalbim temizdir ama
Deyip te,
Boþu boþuna kendini aldatma,
Kendi elinle kendini ateþlere atma.
Kýr içindeki tüm yalan putlarýný,
Devir þirk’lerini haydi durmasana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.