Kalem
Kaðýt özüne düþman özü bakmaz kaðýda
Oku ne duruyorsun, gözde kitabýn mý yok
Viran olmuþ bahçeler, yýkýlmýþ otaðý da
Gönülden gel diyecek,sözde hitabýn mý yok
Kalem senin elinde, kýrmaktýr en kolayý
Ýnsanlara sunacak, gökte mehtabýn mý yok
Gurbetin illerinde, derûn ettik sýlayý
Kollarýný saracak, candan ahpabýn mý yok
Yirmidokuz harf ile, alýþveriþ edersin
Alimler sofrasýnda,dolu sevabýn mý yok
Geldiðin yer belli de,sen nereye gidersin
Kýrk boðumdan süzülen, doðru cevabýn mý yok
Kerbelada vahþetin, Kin ve nefretken adý
Çölde aksi yansýyan, nurlu serabýn mý yok
Kime nasýl aksetti, ehlibeytin muradý
Ebedi kaybedenler, sýrlý þarabýn mý yok
Kalem yazar her daim,olaný olmayaný
Hakkýn elinde sonsuz, yoksa imanýn mý yok
Dolaný al kenara,sen doldur dolmayaný
Kendine pay biçersin, Hakka zamanýn mý yok
Selim Adým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.