Bak kalkýyor 12.30 treni
Ardýmdan bir yýldýz beni izliyor
Ardýmda bir adam beni bir yýldýza emanet ediyor
El sallýyor daðlarda ki aðaçlar
Öyle karanlýk ki ormanlar
Ýçim gibi...
Ben yine karmakarýþýðým þimdi
Hiç bir yere alýþamayýp, aitlik hissi edinemiyorum
Sebepsiz bir fýrtýna esiyor içimde
Tam kalacaktým derken, aniden gidiveriyorum
Þimdi biraz daha aðýr yüküm
Valizim dolu daha bir
Ýçim ne kýrgýn ne de sevgi dolu
Öyle kararsýz bulutlar gibi...
Yollarý severim bilirsin
Bir yerden bir yere gitmeyi de
Ýnsandan gitmeyi sevmem ama
Yine de dönüp dolaþýp gelirim sana
Saat 1.32 hýzla ilerliyor bu hasret treni
Ha beni izleyen bir yýldýz vardý ya
Ona adýný koydum çünkü
O hep yanýmda...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.