EY VEFASIZ KADIN
Bir meçhuldeyim,
Sahilde dalgalar arasýnda...
Vazgeçip gittiðin uçurumun kenarýnda,
Býraktýðýn yerde...
Sana yazýyorum..
Bahar gelmiþ buralara...
Her yer ala yeþile karýþmýþ
Güneþ sýcak içimi yakmakta
Yýldýzlar taç yapmýþ
Ay ile parlamakta
Ve ben yataðýmda ...
Gizlice içeri sýzan ýþýk aydýnlatmakta,
Ne güç nede mecalim kalmýþ,
Bir boþluða bakar gibi...
Sana bakmaktayým.
Çocuklarýn gülüþleri yayýlýrken geceye
Þakýyan kuþ seslerine karýþarak....
Geldi oturdu yüreðime vuslatýn.
Çýrpýnýþ nafile...
Ömrümü çalan ey vefasýz kadýn.
Bildiðin gibi buralarda her þey...
Bahar bu capcanlý herkes.
Bense hayalinle dertleþmekte
Gelde son ver bu ýzdýraba,
Ömrüme sebep Ey vefasýz kadýn..
Garip Þenol vuslatýn sarhoþluðunda...
Ha yýkýldý ha yýkýlacak..
Sönmüþ tüm ýþýklar her yer karanlýk..
Ömrüm adýný anarak son bulacak
Gönlümü yýkan Ey vefasýz kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.