þimdi sonbahar iklimi
uzak tepelerde kar
içimde efkar eriyor
savrulmuþ , masa üstünden þiirlerim
kulaðýmda bir memleket türküsü
çiçekler camlarýn önünde
tekrar kývrýlýyor güneþ
þehrin çehresi deðiþiyor
taþ duvarlarda.
bir turna uçuyor ufuk çizgisinde
yusuf kokusu içimde
kaç senelik mesele
kaç evvel , kaç ahir yýl
bu yüzden sadece
öfke ve isyanlar tüketiyorum
hiç istifimi bozmadan
dile kolay yýllarca
kalbim ve beynim onlarla kaplanmýþ.
öyle bir kaç saatlik yolculukta hepsi
tükenip gidiyor
bir yýðýn ses ve kalabalýkla beraber.
esir düþen hislerimi vagonlar taþýyor
þuurumun peronlarý boþalýyor
aç susuz
bitmez denilen gece bitiyor
gün doðmak üzere
umuda dönüþüyor fecir
gün görmemiþ hayaller ile
redfer