Bin dokuz yüz doksan dokuz yýlý on yedi Aðustos O gün gece yoðun bombardýmana tutulmuþ gibi Depremin acýsýyla verilmiþti SOS Ve Ülkemde tutmayan kalmamýþtý yas…
Onbinlerce insan ölmüþ, yaralanmýþ Yerle bir olmuþtu binalar O gün manzara karþýsýnda yürekler karalanmýþ Unutulmuþtu dünyalýk davalar Vermiþti herkes el ele, Aðýtlar dönmüþtü sele Toz bulutu karýþmýþtý yele…
Ah Yalova! O gün yangýnýnda taþýdým su kova, kova… Sönmedi o yangýnýn hala Ýzleri hatýralarýmda!
Çabalýyorum hala Ýzlerini sarmaya! Ne kalemler tükettim Dilim, damaðýmý kuruttum Yine de yetmedi o dehþeti anlatmaya…
Rabbim bizi koru böyle afetlerden Önlem alýp da kurtar böyle gafletlerden! (Amin…)
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.