-YOR'LAR DA YORUYOR

Eskiyor sayfalar eskiyor hayatýn
Her yeni gün aslýnda yeni olmuyor
O da eskiye karýþýyor, bitiyor
Deðiþiyor yaþam ve deðiþiyor içindekiler
Ömür dediðin geçiyor
Dilediðimiz gibi ayný kalmýyor
Her þey o kadar basitleþmiþ ki
Bir anda alt üst oluyor
Kahr-u mar oluyor, insaný yoruyor
Anlatacak, atlatacak kimsen kalmýyor
O yoruluyor, bu yoruluyor, þu yoruluyor
Herkes yoruluyor, ben de yoruluyorum
En ufak dertler dert sandýklarýmýz bile
Yormaya yetiyor ve hatta mahvediyor
-yorlar çoðalýyor, altýný üstüne getiriyor
Bir daha dile getirmeye cürretin yetmiyor
Utanýyor, sýkýlýyor yine de
Sanýyorsun -yorsuz olmuyor
Hayat bu ya seni -yorlara muhtaç kýlýyor
Elinde kalan tek þey bu oluyor
Seni kaçýnmak istediklerinden
Ýnanmak istemediklerinle kurtardý sanýyorsun
Yorulmuþsun iþte yoruluyorsun
Býrak biraz o yorulsun
Ne kadar yorsa da galib-i sen ol
Ya da olma boþver, zaten yoruyor
Ama.. neyse yine de yoruyor
Ne yaparsýn yordu hep, yoruyor iþte...

Fatma SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın: