Sevdana eş ölüm

Ýçime bu yalnýzlýðýn çöktüðü zaman
Bu kentin sahipsiz ölüsü olurum
Ey sevdam adýn yankýlandýðý zaman
Beynim uyuþur, tenim üþür buz olurum

Yitik bir satýrýn sen hatýrýndaki izidir
Kül tablamda sönen sigaramýn isidir
Ýçimdeki sevdan sensizliðinde derdestir
Yakar içimi hep yeniden tazelenirim

Buruk bir naðmeyle söylenir burulur içim
Daðlar baðrýmý sevdandaki bu acý hýþým
Vurur beni yeniden sen tazelenirsin ahým ;
Ahýma gebe kalýr ben sensiz doðarým

Gecenin bir ucunda bu acýn tazelenir
Ruhsuz bir gece kelebeðine yapýþýr
Gece lambasýnýn senli sýcak hissidir
Kelebek ömründeki, sevdamý ararým

Yaþamsýz bir ruhun delikanlý ölüsüyüm
Yüreðimde sevdan, acýklý sensizliðim
Bir hikaye doðar aðlamaklý bu romanýn
Ölü doðar içimde sevdan okunmaksýzým

Yutkunurum bir nefesliktir ömrüm
Sen doðsan içime yaþayacaðým gülüm
Dolmazsýn bir türlü öleceðim gülüm
Gece kelebeklerinin senfonisinde ölürüm

Nen sevdanda hasretine diþ bilerim
Ben seni tertemizce bir düþ bilirim
Yanksýz katýþýksýz ve eþsizce severim
Sevdanda erdemine eþ sensiz ölürüm


Sosyal Medyada Paylaşın: