Gönül
GÖNÜL
Ömür böyle geçmez, olsaydý hazan
Çekilmez çileler, kaynýyor kazan
En büyük dermandýr, insana izan
Gönülden gönül’e, baðlýysan eðer
Kalpteki yaraya, bir ilaç olsan
Seviyorum deyip, yanýma gelsen
Kalbinde o aþký, dýþarý vursan
Gönülden gönül’e, baðlýysan eðer
Vazgeç artýk vazgeç, yeni sevdadan
Zalim felek beni, burda bulmadan
Þu kýrýk kalbime, hesap sormadan
Gönülden gönül’e, seversen eðer
Sana bu aþkýmýz, olsun bir niþan
Sonra demesinler, halin periþan
Mecnun’du aþk için, çölü dolaþan
Gönülden gönül’e, seversen eðer
(0520) Nisan 2002
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.