ŞİFA GÖZLERİN
ÞÝFA GÖZLERÝN
Ayýn ondördümü günden mi kopmuþ
Ýzaný kül eder, ahu gözlerin
Mevlam her zerrene ayrý nur katmýþ
Dünya servetini deðer gözlerin
Bakýþýn ahengi çözülmez bir sýr
Izahý ne mümkün, biçaredir dil
Cennet baðlarýndan kopmuþ gonca gül
Manadan bilene ferman gözlerin
Dilinde bir tat var acýda desen
Dokunsan gül açar, topraða deðsen
Önüme seç diye dünyayý sersen
Milyon kez fezayý deðer gözlerin
Domdom kurþununda yok böyle tesir
Bir yarým bakýþla eylersin esir
Tamý yarým eder, yarýmý küsür
Eritir daðlarý, silah gözlerin
Kara gecelere saçarsýn ýþýk
Gönül muhabbette, kör kütük aþýk
Gül ile goncadan süzme karýþýk
Bin pare yakutu deðer gözlerin
Acýtsan yoketsen kýrýpta döksen
Her halde ahenk var, diyemem noksan
Simaný düþümde görmeye kalksam
Derin uykularý böler gözlerin
Tacýndan tahtýndan geçirir inan
Nice sultanlara diletir âmân
Cümle sevdalýnýn bulduðu gümân
Biçare Yusuf’a, þifa gözlerin
Yusuf Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.