Doğa

Doða

daldan sarkan meyvesine
renk renk açan güllerine
bereket saçan yaðmuruna
nehrine denizine daðýna
kýydýk can çekiþti zorlandý

aðcýný dalýný kesip gittik
çayýný gölünü kurutup gittik
topraðý ormaný ezip geçtik
akýllanmaz aç gözlü beþer
doðanýnda terazisi ölçer

bozulursa dengesi coþar taþar
kimseyi bekleyip vermez mola
su toprak ateþ girmiþ kol kola
doða giyinmiþ silahýný geliyor
varý yoðu önüne katmýþ gidiyor

Ýnsanoðlu katletme yerküreyi
gördüðün yere vurma küreði
acýmasýn masumlarýn yüreði
doðanýn senden güçlü bileði
açar derin yara sarmazsýn

yangýnda selde depremde
gülüp eðlenen canlar nerede
çýkýp suçu yüklensin biride
bilmeliyiz doða asla af etmez
açýlsýn gözlerimizde perde

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: