Ve þair kan ter içinde uyandý. Sýk, sýk görür olmuþtu bu kabusu, Bir karabasandý üzerine çöken. Hayýrlara vesile olsun diye düþündü. Nedir bu baþýma gelenler. Ben basit Bir þairim. Hayallerimin prensesi. Ve þair Ona aþýk oluyor. Hayat ne güzel yaþamak Ne güzel. Nasýl da etkilenmiþim. Korku, Yüreðimde kol gezerken. Yatalak olmuþtum. Diyardan diyara uçmuþum Bir güzel için ne Hayaller kurmuþum. Meleklerle bir karyolanýn Ayak ucunda baðdaþ oturmuþum. Uyuyan güzele, Arkadaþlýk etmiþim. Sabah oldu kabus bitti. Gecenin karanlýðýyla beraber Prenseste kayboldu gitti. Bu bir rüya idiyse yaþadýðým iyisiyle kötüsüyle, Yaþandý bitti.
Aslýnda bu rüya böyle bitmemeliydi Þair çok uðraþtý Ama olmadý olamadý. Þair bir daha sevmemeye yemin etti. Þair kalbini yerinden çýkarýp topraðýn o kadar derinlerine gömdü. Ýstedi ki hiçbir prenses bir daha o kalbi bulup çýkartamasýn. Aslýnda bu rüya böyle bitmemeliydi. Þair hala inanýyor ki, Anadolu’nun bir çok minik kentlerinde hala Prenses olduðunu bilmeyen o kadar çok PRENSES yaþýyor. Ve prensleri tarafýndan keþfedilmeyi bekliyorlar. Bunu ister þiir olarak kabullenin ister dertleþme olarak kabullenin þair bu Yazýyý yazma hakkýný kendinde buldu NOKTA
________________________________________________________________________________ Aslýnda þair yine sözünü tutamadý. Yine tek baþýna Sevda yollarýnda yeni yüreklere doðru yürümeye baþladý. Acýlarla yoðrulmasaydý baþka türlü nasýl yazabilirdi þair.
Prensesime; Yüreðim ellerim Göz yaþlarým kalemim oldu
06-07-2006-Perþembe Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.