*
Tut atalar sözünü kalb-i selim ol
Gönülden gönüle yol var demiþler
Gider yavuzluðun tab’ý halim ol
Sert sirke küpüne zarar demiþler
*
Her kâra uzatma elin eteðin
Yelkovana döner âhir emeðin
Nitekim göllerde þaþkýn ördeðin
Baþýn kor kýçýndan dalar demiþler
*
Aldanma cihânýn sakýn varýna
Düþmeyegör onun âh ü zârýna
Bugünkü iþini koyma yarýna
Yar yýkýldýðý gün tozar demiþler
*
Çoktur bu âlemde boþa yelenler
Kande bilenler ile bilmeyenler
Eskiden âdettir daðdan gelenler
Baðda olanlarý kovar demiþler
*
Dediler bu pendi sordumsa kime
Tuz ekmek bilmeze müþkilin deme
Kül kömür ye nâmert lokmasýn yeme
Gün olur baþýna kakar demiþler
*
Arz eyle bu pendi kendi özüne
Dost ad’detme her güleni yüzüne
Ýncinme dostunun doðru sözüne
Doðru söz insana batar demiþler
*
Bir mürþid-i kâmil bulmayanlara
Pîrler nasihatýn almayanlara
Sözünün ispatý olmayanlara
Bir dipsiz kile boþ anbar demiþler
*
Yâr ile ettiðin kavle ver karar
Kâr etmezsen bari eyleme zarar
Aza kanaat et olma tamahkâr
Ucuz satan tezcek satar demiþler
*
Kanâat halkasýn býrakma elden
Elinden çýkmasýn der isen dümen
Deve âhû gibi boynuz isterken
Ýki kulaktan da çýkar demiþler
*
Güneþ balçýk ilen sývanmaz ey dil
Bî’zebân da olsa bellidir kâmil
Kendünden gayruyu beðenmez câhil
Kendi çalar kendi oynar demiþler
*
Hileyi irtikâb etme kýl hazer
Desinler sana bir er oðlu er
Sen elin kapýsýn çalarsan eðer
El de senin kapýn çalar demiþler
*
Gerek þakî olsun gerekse saîd
Kerîm kereminden eylemez teb’îd
Böyledir Mevlâ’dan sen kesme ümîd
Gün doðmadan neler doðar demiþler
*
Levnî nasihatý pirlerin böyle
Durûb-ý emsâlden hazm ile söyle
Meydân-ý hünerde aðýrlýk eyle
Aðýr bassa beðni aðar demiþler
Abdülcelil Çelebi
LEVNÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.