AYFER..(mavi yolculuk)

yüreðim heran sessizden senin adýný söyler
sen divane gönlümün yeganesisin Ayfer
önceleri çöl iken gönlüm, açýyor þimdi güller
kurduðun aþk bahçemin gonca gülüsün Ayfer

gözlerinde derin mavilikler okyanuslar mý taþtý
altýn sarýsý saçlar geceme güneþ açtý
aþk uzakken gönlüme nasýl böyle yaklaþtý
aþka inanmayan kalbimin utancýsýn sen Ayfer

hüsran dolu aþklarla olmuþtum pare pare
tövbe etmiþtim aþka yoktu sanki hiç çare
demek aþk da olsa deva varmýþ her derde
pare pare gönlümün tek çaresisin Ayfer

saraylara çevirdin virane-i gönlümü
gönül sarayýmýn sen, tek sultanýsýn Ayfer
anlamsýzdý senden önce yaþamak nefes almak
aldýðým her nefesin manasýsýn sen Ayfer

ayrý düþsek de þimdi her nefes canýmdasým
yitirmediysem aklýmý bil ki hep aklýmdasýn
hissetmek varlýðý, can katýyor canýma
can verdiðin bu canýn, cananýsýn sen Ayfer

okyanuslardan derin gökyüzünden engin
bir rüya yolculuðu senin mavi gözlerin
gönül bahçemde açan sen kokan o güllerin
seninle keþfettiðim daha nice þeylerin
önce yoktu þimdi varsa, ilhamýsýn sen Ayfer

artýk tek yolculuðum bu mavi yolculuk olsun
kaptan kýlavuz ne gerek yüreðimde aþkýn olsun
isterim ki bu yolculuk, bir ömür sürüp gitsin
sen bu yorgun yolcunun son yolculuðusun Ayfer

vedat hindioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: