Sarar Karadeniz’i azgýn sel baskýnlarý Yakýyor Akdenizi ormanda yangýnlarý Acýtan afet sardý yurdumun her yanýný Uyandýrmak gerek yüreksiz dalgýnlarý
Hani yeþil ormaný insanlar yakabilir Nuh tufaný yaðmuru de kim yere döker ki? Ýnsan göðsüne vurur, gözden yaþ akabilir Kim depremlerle yerin baðrýný da söker ki?
Bak, afetlerin ardý arkasý kesilmiyor Bunlara neden diyen yok, uyanýp dirilmiyor Rabbim uyarýr bizi, önünde eðilmiyor Günahý peynir ekmek, çayla yiyip içiyor!
Bak fakir fukara aç, var yalan, talan, kap kaç Nerede yaþar zalim insan eder baþa taç Dünya menfaat yeri, suç diyen yok korku saç Na azap var diyen yok, ne amelin sorgusu…
Bu afetler insana Rabbini taný diyen Doðru yolu bulmazsan yanarsýn ebediyen Kul hakký gözetmezsen, Hakka isyan edersen Bu dünya yarasýna ilaçta yok katiyen
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.