VİCDAN CÜZDANA ESİR
Vurdum sýrta sevda dolu heybemi,
Gidiyorum bu saf gönül yaralý…
Görmez oldu nazlý yârim sobemi,
Görüyorum ipek saçlar taralý…
Söz verenler sözlerinden cayýyor,
Sýr verdiðin sýrlarýný yayýyor,
Zemin kaygan mevki koltuk kayýyor,
Kültür deðil saygý gören paralý…
Erozyonda kiþilikler parçalý,
Evsiz çokken katlar köþkler sýrçalý,
Sevgi bitmiþ diller sivri fýrçalý,
Astlar sessiz amir beyler naralý…
Yalan dönmüþ ekmek zeytin peynire,
Tapar olmuþ beyin þiddet cebire,
Girmeyecek sanki kimse kabire,
Merhamet yok yürek vicdan aralý…
Cantekin der; garip gurbet kuþuyum,
Kýrýk hayal gönlün soðuk duþuyum,
Haksýzlýða sesli isyan tuþuyum,
Talihim küs bahtým zaten karalý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.