Dil perişan!
Baykuþ dadanmýþ gülzara, aman vermez gül uyansýn
Hele bakýn dal haline, yapraðý gülü periþan
Arýya yasak koymuþlar, zaman vermez bal uyansýn
Bülbül kovulmuþ yurdundan, ahvalý dili periþan
Umut prangada durgun, düþlere kara çalýnmýþ
Vurun abalýya denmiþ, düþü elinden alýnmýþ
Leyla’ya yasaklar konmuþ, aþýk çöllere salýnmýþ
Bir melanet törə konmuþ mecnunun halý pəriþan
Damlasýna hasret bulut, topraða mahçup bu sene
Elim ayaðým üþümüþ , beden mecbur kalmýþ güne
Zemheride soldu gülüm, boynu bükük kaldý yine
Gülleri yapraðý geçtim, gölgesiz çalý periþan
Umut ektim seher vakti, yel savurdu uzak ele
Kana belendi vakitler, vuslata eklendi çile
Dara çekildi gözlerim, düþlerimde bile bile
Mendil dara düþtü gülüm , gözümün seli periþan
H. Iþýk. 13/8/21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.