Baðýmda tek gül olsan, sana gözümü bile Süzmeyeceðim artýk, sözümü tutacaðým Saçlarýmda aklarla ömür ipine çile Dizmeyeceðim artýk, seni unutacaðým…
Ölümle eþ görürdüm sensiz geçen ânýmý Ýsteseydin dökerdim tek solukta kanýmý Senin gibi hayýrsýz için tatlý canýmý Üzmeyeceðim artýk, seni unutacaðým...
Ne sevdalar boðulmuþ senin gönül nehrinde Kývrandýrýr gözlerin, kimler öldü zehrinde Tövbe ettim bir daha ne semtin ne þehrinde Gezmeyeceðim artýk, seni unutacaðým…
Kurban ol bundan sonra gözümdeki yaþa da Teselli arattýrdýn kadehlerde, þiþede Ýsmini sayýklayýp içip içip köþede Sýzmayacaðým artýk, seni unutacaðým...
Yüreðimde kývýlcým köz oldu yana yana Ben yanarken bir damla su olmadýn ki bana Deðmezmiþ bu aþk için, ne kendime, ne sana Kýzmayacaðým artýk, seni unutacaðým…
Gözyaþým derya oldu söndürmedi harýmý Hazana razý iken kýþ ettin baharýmý Yaþamak haram deyip elimle mezarýmý Kazmayacaðým artýk, seni unutacaðým…
Cümle âlem þaþýrýp, kýzarken ahvâlime Karþýma geçip güldün can çekiþen hâlime Hakka yemin olsun ki, adýna tek kelime Yazmayacaðým artýk, seni unutacaðým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.