Köyü özlerim 3

Köy düþer aklýma, kurur boðazým
Özlem dedim, sýla dedim, yol oldum
Dökülmeye hazýr, doluyor aðzým
Ozan dedim, þiir dedim, dil oldum

Topraktan taþ duvar, gelir üstüme
Vuslatým otuz yýl, yazar destime
Yüreðim buz keser, döner büstüme
Soðuk dedim, boran dedim, yel oldum

Firaðým sýralý, zannet ki katar
Omuzum yük almaz, bir yana tartar
Çiçeðin þahýydý, özlemim artar
Hüzün dedim, bülbül dedim, gül oldum

Yaþ elliye vardý, aldým yükümü
Çýnardým incelttim, kalýn kökümü
Ýþledi tenime, yaprak dökümü
Aðaç dedim, hazan yedim, dal oldum

Her baktýðým canlý, boynunu eðer
O masum günlerim, dünyaya deðer
Çocukluk yýllarým, bir aþkmýþ meðer
Mecnun dedim, sevda dedim, çöl oldum

Bu nasýl sevdaymýþ, ne kadar beter
Saklanmýþ bir gönül, içine iter
Gurbetin ateþi, yandýkça tüter
Vatan dedim, özlem dedim, el oldum

Yüreðim harlandý, yakýlý kaldým
Ayaðým yol tutmaz, çakýlý kaldým
Nakaratým ayný, takýlý kaldým
Aras dedim, gözüm dedim, sel oldum

ÝSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
11 Aðustos 2021

Þairlerden inciler

Vakit var diyerek yazý bekledim
Belki bir gün diye zaman sakladým
Beklerken burada kalbi tekledim
Saçým dedim baþým dedim kel oldum...
Dilek Pýnarý

Köyden uzak bir murat alamadým
Dertlerden asla ayrý kalamadým
Bir dostun kapýsýný çalamadým
Sohbet dedim, dostluk dedim, lal oldum…
Osman Akçay

Kurumuþ dereler yüzenler nerde?
Gelse üzülürdüm insanlýk birde
Efkarým bulutla aðladým derde
Kurumuþ gövdeye solmuþ, dal oldum.

Bir gönül sýcaðý köyü özlemiþ
Deminde yaralar kimi közlemiþ
Ateþim dumanda yanan izlemiþ
Dermaný arayan sende, hal oldum...
Ahmet Kara

koydum geldim eþi dostu yareni
bensiz geçti düðün bayram töreni
hýzýmýz geçti geldik bastýk freni
yabanlara kazma kürek bel oldum...
Ahmet Coþkun 1

Köy deyince yanar sýzlar yüreðim
Elimden düþmezdi belim, küreðim
Azýðýmda kuru soðan ekmeðim
Þeker oldu pekmez oldu bal oldu...
Hayrullah

Bükülmüþtür belim,hep azar azar,
Ben bahtý karalý,gönlüm çemenzar,
Bahçemde gül yoktu,sahipsiz mezar,
Aðam dedim,paþam dedim,kul oldum...
Nurettin GÜLBEY

Köy denince sýzlar burun direðim
Cayýr cayýr yanar gönül çereðým
Þu gurbet ellerde söndü ereðim
Sýla dedim, yandým yandým kül oldum.
NURGÜL KAYNAR YÜCE
Sosyal Medyada Paylaşın: