saçlarýndan bir gül düþtü aðlamýþým bende kan kýrmýzý dikenlerin hançer büyüdü içimde yýlký atlarý gibi koþuyorum yine acýdan zaman dar; aynalarým kýrýldý anlamazlar þair ceketli masum bu çocuðu bir çerçevenin içine gül sýðdýrmýþlar altýna da yazmýþlar "çýðlýðýn bitmez" vaveylasý senden
lal olmuþ dillerimin bakma yaslý suskunluðuna haykýrýþým ezelin dikenli baðýndan çoðu da geçmiþ afili düþlerimden saðanak saðanak yaðýþý Eylül yaðmurlarýndan sana da yakýþan asude bir bahardan
maralýn yolunda hasret düþürdüm hicranýndan çoktan yaralýyým gönüller divanýmda sende kurulmuþ vuslatýmdan kaçan gül civaným sürmesini çekmiþ yorgun gözlerime günahlarý depreþen çýðlýðým arþa sadece bir "Beethoven bilir" "ay ýþýðýnda"
gitmesin, uçmasýn telli turnalarým feryadým gül aðlýyor, kýrýk kanatlarýmda hazaným dökülen hüzünlü bir yüz benimde kederli bu yapraðýmda düþersek, ebedi bir dünya molasý ahirimde sen ! zahirimde sen ! aþka gül verelim, zamandan sevgi deryasýna
bugün bize yüreklerde umut, gönüllerde sevgi sevdamýzda "BÝR GÜL" yakýþýr...
10/08/2021 Ýskenderun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.