Kimisi rengarenk açmýþ, kimi ise domur olmuþ açacak, O güzelliðini gören bir kez deðil tekrar, tekrar bakacak, Kimisi dayanamayýp kendinin olsun diye dalýndan koparacak, Çok zaman geçmeden az önce kopardýðý elinde kuruyacak, Kimisi koparmaya kýyamayýp sadece dalýnda koklayacak, Ýncitmediði gülün kokusu her zaman ona yadigar kalacak,
O çiçek ta ezelden övülüp te süzülerek gelmiþ bu güne, Sadece o iliþmiþ, güzelliði ile, hoþ sedalý bülbülün gözüne, Meðerse gül imiþ bambaþka bir ahenk katan onun sesine, Bülbül her gün mesken tutmuþ gülü þarký ise bahane, Ayrýlýnca sade kalmýþlar,ancak birlikteyken ermiþler bütüne, Görenler dinleyenler hayran kalmýþ, ikisinin o muhteþem bestesine,
Kim ki, görse hayran kalýr bu güzellik karþýsýnda, Þimdi dahi o resulün kokusu var kokusunda, Onun sevgisine çok çiçekler mas har olmuþsa da, Yeri hep apayrý olmuþ o sultanlar sultanýnýn yanýnda, Bil ki de onun adý yazýlýdýr gülün hoþ kokusunda, Gül için daha mühimi var mý? Sevinci de büyük kârýda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavitükenmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.