Bir kýrýk kadeh gibi yalnýzlýðým Ne yapsam birleþemiyor ellerimde. Ýçimde kasýrgalar esiyor Tut ki simsiyah gecelerden geliyorum. Saçlarýmda esiyor hazanýn yeli Gözlerimde sýrýlsýklam ayrýlýklar...
Adýný yazdýðým her aðaç kül oldu Ýçimde kalmadý anýlarýn bir teki. Yalnýzlýðýn yitik sokaklarýnda kaldým Ne kendimden, ne de tutsaklýðýmdan kaçamadým Zaman yedi baþlý bir ejderhaydý bana... Ýçimdeki korkularý çýkarýp atamadým...
Bize göre deðildi bu yaþam Hani mutluluk þiirlerim, hani þarkýlar. Yalnýz kanlý þiirlerim var dudaklarýmda Ve, hiç susmayan içimin sessiz hýçkýrýklarý Bir senin ellerin uzansa ya ! Susturur biliyorum elem þarkýlarýmý... Gel , gel artýk ! Bitsin þu benim çilekeþ yalnýzlýðým ...
Aygün Deniz 10.08.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.