Ayný topraðýn,ayný denizin cocuklaridiydik... Hangi ara bu kadar yakýn oldu yüreðim, Ve hangi ara bu kadar kýrýldý, Derler ki insan sevdiðine kýrýlýrmýþ, Hangi ara sevdi de,bu üzüntüyü reva gördü bana...
Oysa çok güzel,anlaþabilirdik seninle, Güzel muhabbetlerimiz olabilirdi.. Arkadaþ olabilirdik,yüreðimizin derinlerini birbirimizde bulduðumuz... Çok kötü biriydim sanýrým senin dünyanda,.. Bir mesajý selami çok gördüðüne göre bana...
Olsun canýn saðolsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalemin Hüznü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.