KİMSELERE SÖYLEYEMEDİM

Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim
Sýr gibi saklayýp hasretini sinemde besledim
Bir türlü sabah olmadý, gece boyu seni düþledim
Gün olupta Vuslatý göremedim
Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim yar
Söyleyemedim...

Irmak olup kendi içimde çaðladým
Belkide dayanamýp kahrýmdan aðladým
Hayali düþü sana baðladým
Gururumdan ödün verip...
Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim

Aliyim mecnun olamam
Senden baþkasýndan derdime derman bulamam
Býrak sensiz kanasýn yaram...
Kanayan yaramý unutupta...
Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim

Yardýr cennetten açýlan kapý
Gönülde serdir akan bir damla yaþý
Ey gönül kuruttun bahçe baðý...
Sevgim ile aþkýn besleyip...
Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim

Þerif’e derman olmaz Tabipler
Bilmez halýný konuþur diller
Sevdaya düþmeyince anlamaz Eller
Ellere küsüpte...
Seni sevdiðimi kimselere söyleyemedim



Sosyal Medyada Paylaşın: