Beni Mecnun edip çöllere atýp
Delirip peþimden gel demedin mi
Ferhat’ýn ahýný üstüme katýp
Uðruma daðlarý del demedin mi
Ölümsüz sevdanýn haktýr ervahý
Unutaný yakar tutunca ahý
Hem vebali çoktur hemde günahý
Benimken bunlarý bil demedin mi
Bazen kýþ olurdun bazen de bahar
Kendine yaðmurdun bana ise kar
Aþk nazýdýr derdin bundan da ne var
Aðlatsam aðlama gül demedin mi
Aðzýmdan çýkmaz dý baþka bir isim
Senden gayrisine olmazdý hisim
Yasaktý baþka bir tene nefesim
Her zaman kokumla dol demedin mi
Dilimde naðmeydin ruhuma fasýl
Bir ben varmýþým sen yokmuþsun asýl
Ne varki ömrümden senden velhasýl
Sonsuza dek bende kal demedin mi
Söze sadakattir insanýn çapý
Sözümdür diyordun yýkýlmaz yapý
Bozulsa sözümdür dediðin kapý
Çekinmeden gelip çal demedin mi
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.