Öğretti bana

Uçsuz bucaksýz bir lücci ummanda;
Yüzmeyi öðretti bana SÝNEMÝ.
Çürümeye yüz tutmuþken harmanda;
Tozmayý öðretti bana SÝNEMÝ.

Edebi, erkaný, yolu gösterdi.
Bin bir mana sundu, önüme serdi.
Nasihat eyledi! Öðütler verdi.
Sezmeyi öðretti bana SÝNEMÝ.

Güneþ gibi doðdu! Þavký yüzüme.
Muhabbeti ilham oldu özüme.
Aþikâr’dýr! Deðer kattý sözüme.
Yazmayý öðretti bana SÝNEMÝ.

Ummadýðým anda carýma yetti.
Sevgi, saygý, hürmet, sevi arz etti.
Bir çocuk misali elimden tuttu.
Gezmeyi öðretti bana SÝNEMÝ.

Gönlümü hoþ edip, dile getirdi.
Aldý beni uzaklara götürdü.
Mail oldum, kapýsýnda yatýrdý.
Ýzmeyi öðretti bana SÝNEMÝ.

"Dedi" Dost Sadýðým sür git bu yolu.
Mest eyledi beni sunduðu dolu.
Ömür peteðinden aðuyu balý.
Süzmeyi ögretti bana SÝNEMÝ.

Sadýk KOCA
(Dost Sadýk)
Sosyal Medyada Paylaşın: